เฟสบุ๊ค ข้อความที่ส่งถึงกันอาจนำมาใช้ในทางกฎหมายได้ Facebook Conversations may be legal implication

เมื่อวันที่่ 26 สิงหาคม 2556  จำเลยทำสัญญากู้ยืมเงินโจทก์ 595,000 บาท  ตกลงชำระดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 1 ต่อเดือน  จำเลยได้รับเงินที่กู้ยืมครบถ้วนแล้ว  หลังจากทำสัญญาจำเลยไม่ชำระต้นเงิน  คงชำระดอกเบี้ย 4 ครั้ง  รวมเป็นเงิน 6,500 บาท  โจทก์ฟ้องบังคับให้จำเลยชำระเงิน 731,850 บาทพร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 12 ต่อปี นับตั้งแต่วันที่ 26 สิงหาคม 2556 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ  ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง  ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามฟ้อง  จำเลยฏีกา  

สินเชื่อดอกเบี้ย2.75%ต่อปี รายได้ประจำ 15,000 บาท เฉพาะกรุงเทพมหานคร สมุทรปราการ นนทบุรี ปทุมธานี 

    ศาลฏีกาวินิจฉัยว่า  ข้อความที่โจทก์ส่งถึงจำเลยทางเฟสบุ๊ค  มีใจความว่า  เงินทั้งหมด 670,000 บาท ไม่ต้องส่งคืนแล้ว  ยกให้หมดไม่ต้องส่งดอกอะไรมาให้ จะได้ไม่ต้องมีภาระหนี้สิ้นติดตัว การส่งข้อมูลดังกล่าวเป็นการสนทนาผ่านระบบเครือข่ายอินเตอร์เน็ต ถือว่าเป็นการส่งข้อความทางอิเล็กทรอนิกส์จึงต้องนำพระราชบัญญัติว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ.2544 มาใช้บังคับด้วย  ตามมาตรา 7 ซึ่งบัญญัติว่า ห้ามมิให้ปฎิเสธความมีผลผูกพันและการบังคับใช้ทางกฎหมายของข้อความใดเพียงเพราะเหตุที่ข้อความน้้นอยู่ในรูปของข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์  และมาตรา 8 บัญญัติว่า ภายใต้บังคับบทบัญญัติแห่งมาตรา 9 ในกรณีที่กฎหมายกำหนดให้การใดต้องทำเป็นหนังสือ มีหลักฐานเป็นหนังสือ หรือมีเอกสารมาแสดงถ้าได้มีการจัดทำข้อความขึ้นเป็นข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ที่สามารถเข้าถึงและนำกลับมาใช้ได้โดยความหมายไม่เปลี่ยนแปลง ให้ถือว่าข้อความนั้นได้ทำเป็นหนังสือ  มีหลักฐานเป็นหนังสือหรือมีเอกสารมาแสดงแล้้ว ดังนั้นข้อความดังกล่าวที่โจทก์ส่งถึงจำเลยทางเฟสบุ๊ค แม้จะไม่มีการลงลายมือชื่อโจทก์ก็ตามแต่การส่งข้อความของโจทก์ทางเฟสบุ๊คจะปรากฏชื่อผู้ส่งด้วยและโจทก์ยอมรับว่าได้ส่งข้อความดังกล่าวทางเฟสบุ๊คถึงจำเลยจริง

มือถือ  แท็บเลบ  อุปกรณ์เสริม

 

ข้อความการสนทนาดังกล่าวจึงรับฟังได้ว่าเป็นการแสดงเจตนาปลดหนี้ให้แก่จำเลยโดยมีหลักฐานเป็นหนังสือตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 340 แล้ว  หนี้ตามสัญญากู้ย่อมระงับ  ที่โจทก์อ้างว่า  โจทก์ไม่มีมีเจตนาที่จะปลดหนี้ให้จำเลย แต่ทำไปเพราะความเครียดต้องการประชดประชันจำเลยนั้น  โจทก์ไม่อาจยกเหตุดังกล่าวขึ้นอ้างเพื่อให้เจตนาที่แสดงออกไปนั้นตกเป็นโมฆะ  เพราะไม่ปรากฏข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้รู้ถึงเจตนาที่ซ่อนอยู่ภายในของโจทก์  พยานหลักฐานของจำเลยมีน้ำหนักให้รับฟังได้มากกว่าพยานหลักฐานของโจทก์  ข้อเท็จจริงจึงฟังได้ว่าจำเลยได้รับการปลดหนี้จากการกู้ยืมเงินตามสัญญากู้ยืมเงินแล้ว  จำเลยไม่ต้องรับผิดชำระหนี้แก่โจทก์  โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง  ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามานั้นไม่ชอบ  ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย  ฎีกาของจำเลยฟังขึ้น

อ้างอิง คำพิพากษาศาลฎกีา ที่ 6757/2560

Facebook Conversations may be legal implications

On August 26, 2013, the defendant entered into a loan agreement, borrowwed the plaintiff 595,000 baht and agreed to pay interest at the rate of 1 percent per month. After the contract, the defendant fails to pay the principal.  Fixed interest payments for 4 times, totaling 6,500 baht. The plaintiff filed a lawsuit forcing the defendant to pay 731,850 baht plus interest at a rate of 12 percent per year from August 26, 2013 onwards until payment is completed. The Court of First Instance dismissed the case. The Appeal Court ordered the defendant to make payment according to the accused. 

สินค้าแม่และเด็ก

 The Supreme Court ruled that The message that the plaintiff sent to the defendant via Facebook said that the total amount of 670,000 baht must not be returned. Give them all, do not have to send anything to them. So as to not have to have the burden of debt.  Sending such information is a conversation over the Internet. Considered to be sending electronic messages, the Electronic Transactions Act 2544 must be enforced under Section 7, which states that It is prohibited to deny the binding and enforceability of any statement solely on the grounds that it is in the form of electronic information and that Section 8 states that, subject to the provisions of Section 9, where the law Any action must be made in writing,  evidence in writing, Or there is a document to show if the text has been made into electronic information that can be accessed and re-used with an unchanged meaning. To assume that the message has been made in writing There is evidence in writing or documents have been shown. Therefore, the said message that the plaintiff sent to the defendant via Facebook. Even without the plaintiff's signature, but the plaintiff's message sent via Facebook will also appear the sender's name and the plaintiff admits that the said message was actually sent via Facebook to the defendant. Intentional release of credit to the defendant with evidence in writing under the Civil and Commercial Code, Section 340 and the debt under the loan agreement shall be suspended. That the plaintiff claims The plaintiff has no intention to release the defendant's credit. But did so because stress wanted to sarcastically the defendant The plaintiff may not raise such grounds to claim that the intent expressed is null and void. Because the fact that the defendant did not know the intent that was hidden within the plaintiff. The defendant's evidence has more weight than the plaintiff's evidence. The facts can be heard that the defendant has been discharged from the loan under the loan agreement. The defendant is not liable to pay debts to the plaintiff. The plaintiff has no power to sue. That the appeals court ruled that did not like The Supreme Court disagreed. The defendant's petition sounded up.

Reference Judgment of the Supreme Court No. 6757/2560.

Thank You for Google Translate Tool from Thai to English